Neler geçti neler; Þu pamuðu yanýk belalý baþýmdan Faydasýz sefa mý sürmedim! Ve acý veren dert çektiren günlerden’ mi görmedim, Kimler býkmadý kimler, gözyaþlarýmdan, Sel gibi akarken günler aylar yýllar, Yaþamadan ihtiyarladým ben..
Karaymýþ alýn yazým, Kara; Deðiþsin dedim de, kendimi zorladým /güldüm Olabildiðince her þeyi unutmak için. Her derdimi içime attým Olmadý; Kendimi daðlara verdim yele sele yaðmura verdim Olmadý; Ve daraldým bunaldým! Üstüme, üstüme gelen kötülüklerden’ de ben! Sonunda! Kýrýldý kolum kanadým..
Sigaraya içkiye verdim kendimi Çok zaman; Çareyi onda aradým. Akþam oldu gün batarken atarým üstümden dedim Gittim; Götürdüm denizin dalgalarýna döktüm neyim varsa içimde O da geri verdi; Ve oturdum mavilere dalgalarda aðladým..
Hiç bela eksik olmadý baþýmdan. Meðer ne belalý baþým varmýþ þu benim. Býktým; Þu dünyanýn hem yazýndan hem de kýþýndan! Kalmadý direnmeye mecalim. Vaz geçtim sonunda ben canýmdan, Ve de malýmdan..
Yorgunum dostlar; Öyle yorgunum ki ben Göz kapaklarým kalkmýyor yorgunluktan Kalkýp gitsem de etrafa bakýndýðým balkondan. Yürümeye tahammülüm yok Yoldan geçenlere bakarým Sokaktaki çocuklarýn neþesinden neþe alýrým Gülerim ya da gülmeye çalýþýrým sýrf keyfim yerine gelsin diye Yalandan..
A.Yüksel Þanlý er 23 Eylül 2012 Antalya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.