adam yere çalmýþ tekmeliyordu: sordumsa da söylemedi yaðmur diliyle
az geçtim gölgesini hemen telaþ etti aklýyla bir elma soydu-- elma yasaktý Âdem dedik, adýmý unuttum dedi dediðiyle kaldý yol bizden daha çok ilerledi
kýrmýzý burnunu bir palyaço anlattý aynada devrilmiþ bir kadýn vardý kaldýrdým onu: buseledim gömleðine yakýþtý üstüne elin kan kokusu iðnesiyle batýrýp çýkardý terzi son gecesine sakladýðý o derin uykusunu.
adam hýzlýca vuruyordu: saðlý sollu, dur dediysem de durmadý su birikintisiyle
az daha süsledi, výz daha geçirdi balýndan diþiyle bir elma tadýyordu-- dil yangýndý Roma dedik, nereden geldiðimi ne bileyim dedi dediðiyle kaldý kimliði bir cin tarafýndan daha belirliydi
sarý hüznünü bir duman anlattý yorgun gemilerden kalkarken rýhtýma soyulmuþ bir kadýn vardý: elma sandým onu yaklaþtým iç cebine sonbahar çalmýþtý hemþire geldi yanýna batýrdý çýkarmadý ölmek istediðini duyan annesinin sesini.
adama bir adým kala gördüm: dövüyordu kaderini ayaklar altýna almýþ tanrýnýn gözü önünde tekmeliyordu aðzýndan laf alana dek onu kader, benim suçum yok diyordu-- adam bunu duymazlýða vurdu
Payanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.