Veceddü

orda uzakta soluðun kadar en az
gece ve lir
çek ordan bir gencebay
tortu diyorum rüzgâr
susma kültü
ve söylence
hadi gel



gel
ayak izlerim karanfil gölgesi
soðuk ve çýplak



en ýssýz yerinde yürürüm mavi
en kuytu aðlarým siyah
en güzel severim sterliçya



anne ben bez bebektim
kýnalý siyah
ve kirpiklerimde derin bir ah
unuttuðum saklayarak
ve aðlayarak




yazdýðým her þiir
ve en uzak
bir adam
içimde uðuldayarak
sustuðumda



biliyorum sonsuza kadar bitmeyecek
zehir olsa
býçak olsa
ya da kan dolsa düþlerime
bir aþksa
unutulmayacak




bir kýrlangýç yüzüne
aylasý düþmüþ ayin
buz senfonisi
ya da sezen
mor dinlence



çok beyazdým
her þey bulaþtý üstüme
bütün yeþilleri topladým sonra
yosunlardan duvak yaptým
kar altýnda ateþ yaktým
dalýný birden terkeden yapraktým





düþtüm
avuçlarýna


þimdi uyudum þiir doðurdu ay
sýzým düþ ve yakamoz-
eylül güneþsiz gökkuþaðý
yaðmur olup yað-ma tenime...









(satýr baþlarýnda iki kiþi kalsak
suçumuz seviþmelerimizden büyük...)

















Sosyal Medyada Paylaşın:

Feyza Can Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kırmızı kadın / Selâse Kırmızı kadın / îsnan yirmiyedi / ٢٧ Rehnûma Öşk âh ile vahım asiye'ye mektuplar Kâsiva'ya dipnotlar Öşk III. Kızıl Kadın Mavi Adam