Rengarenk bir dünya istiyorsun
hiçbir rengin hiçbir renge baskýn olmadýðý
ki güzelliðini tüm renklerinden alýr bir gökkuþaðý…
kanadýna kurþun sýkýlmayan bir özgürlük
namerte boyun eðmeyen bir yürek
zamanýnda açýp kapayan çiçekler
çiðnenmemiþ bir masumiyet
‘
‘
istiyorsun
istiyorsun
öyle olmuyor…
akarsularýn duruluðu dursun
denizler isterse köpürsün
ormanlara gereksiz yere ateþ düþmesin
gökyüzü isterse aðlasýn
bir de
vadilerde ovalarda pusu kurulmasýn
‘
‘
istiyorsun
istiyorsun
öyle olmuyor…
açlýkla sýnanmasýn,
toklukla böbürlenmesin kimse
düþmanýn dahi olsa aciz olmasýn
kula kulluk etmesin kimse
‘
‘
istiyorsun
istiyorsun
öyle olmuyor...
hayaller öksüz kalmasýn
düþler meçhule karýþmasýn
ak’la kara birbirine karýþmasýn
kardeþ kardeþe kýymasýn
‘
‘
istiyorsun
istiyorsun
öyle olmuyor…
bir de çok seviyorsun
tüm gücünle inanýp
tüm benliðinle kalbinde yer yapýyorsun
sevdikçe sevilecek sanýyorsun
kimsenin indiremediði darbeyi
o en çok sevdiklerinden alýyorsun
sen gökkuþaðýnýn tüm renklerini seviyorsun
oysa en çok siyahlarý giyiniyorsun
istiyorsun
istiyorsun
istemekle olmuyor bunu da biliyorsun
yine de istiyorsun
nedense
dünya bir türlü edebiyle dönmüyor...
öyle olmuyor...
( Dilek KARSLIOÐLU )