Sen ne zaman aðlasan, Bir anne bebeðini kaybeder. “Of” desem; Karþý ki daðlar bile duymayacak. Ben yalnýzlaþýrým, Dünya kalabalýklaþýr. Neresinden tutsam hayatýn, Ellerim de un ufak.
Baþ harfin ömrüme gebe tüm alfabelerde. Söylenmemiþ ne varsa týkanýr göðsüme. Bomboþ bir þehrin bekçiliðini üstlenir yüreðim. Ölü aþkýmýn gölgelerini barýndýrýr, Adýmýn unutulduðu Siyah-beyaz sokak.
Ve küçük bir bina yýkýlýr koca kentte. Bir “Sevmiyorum” dökülür ince dudaklarýndan. Kopar film þeridi Ve söner tüm ýþýklar. Þimdilerde en yakýnýn, ne kadar uzak?
Ýner tüm kepenkler, kapanýr nemli gözlerim. Çið taneleri damlar siyah kirpiklerimden. Bir erkek aðlar evet. Ya da nasýl söylenirse… Gördüðüm son þey olur, buðulu saçlarýn. Sonrasý ýslak.
Tahsin Baðcývan (Gitar ve ýslýkta bana ait.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
ThsnBgcvn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.