Belki de kapýyý çalanlar içeri girebilirlerdi; Kapýyý yüzüme çarparak gidip Beni o kapýnýn ardýnda yýðýlý býrakmasaydýn. Neden sen? Bildiðim tüm “en”lere sahip… Neden ben laftan anlamaz, aþk ile baygýn…
En müphem, en matem En memnu, en zorlu En Ahsen, en öldüren En pervasýz, en “imkânsýz”
Sen... Sen en iyisi hiç gelme, Bu ateþ devamlý ancak böyle yanar. Hem misafir aðýrlanmaz artýk bu yürekte, Burasý talan, burasý tarumar.
Tahsin Baðcývan 04/04/12
Sosyal Medyada Paylaşın:
ThsnBgcvn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.