Kaderin taþlý yollarýnda, tecrübesiz birer insandýk. Gördüðümüz ‘kurt yuvalarý’ný saklanacak bir in sandýk. Diþini göstermeyen sinsi ‘kurt’lara kandýk. Gönlümüzü parçaladý ‘kurt’lar, hayat dýþladý bizi.
Hiç gücümüz yetmezdi zaten, sürekli buðz ettik. Ýçimizi bilmedi kimse, biz kimlere hasrettik. Faydamýz olmadý Dünya’ya, sade oksijen tükettik. Hep “kardeþ bildiklerimiz” sattý, harcadý bizi.
Baþýmýza ne gelse, hem suçsuz, hem güçsüzdük. Palyaço gibi iþte; aðlayamadýðýmýzdan güldük. Yine bilmedi kimse, neleri içimize gömdük. Yazdýðýmýz satýrlar, anlatamadý bizi…
Tahsin Baðcývan
Sosyal Medyada Paylaşın:
ThsnBgcvn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.