// ... Eylülde gidilmez ki ulan
son nokta
veda diye kapýnýn önüne býrakýlmaz
o veda
gün gelir seni boðar ...//
aylardýr cebelleþiyorum
yazýn ortasýnda
kanatlarý kýrýk kuþlarla
göçlere yazýlýyorum
yorgun seferlerde
benden öte bir sen varken
ellerimdeki ateþte
dudaklarýmýn kenarýnda kalan
duman lekesi
sokak lambalarýnda yanan
sabrýn sukûneti…
sessizliðe gömülürken
gözlerimin arka perdesi
özlemlerimin üstüne yuva kuruyor
bir adamýn ýlýk ýlýk akan sesi
bir bardak su
bir avuç deniz
bayým siz
saklandýðým þehrin kaldýrýmlarýný örtebilir misiniz
gece yürürken güneþe
ayaklarýma takýþtýrdýðým hal hal seslerinden
tanýyabilir misiniz beni
onca kalabalýðýn içinde
acýnýn meþalesinden
susalým þimdi
zerre zerre daðýlmýþlýðýmýzdan
tekinsiz þiirler yazalým
yarý serhoþ cümlelerle
acýnýn doðduðu kadehlerde
demlenirken þarkýlarýn en hüzzam yerinde
piþmanlýðýn rüzgarlarý dokunsun tenimize
gel !
noktalarýn denize döküldüðü yerde
virgüllerden karaya vuralým
her Pazar/ ertesi
kadeh kadeh içelim
kristalleþen tuzlarý
istiridye kabuklarýnda keþfe çýkalým
okyanuslar ötesine
kayýklarýmýz alabora
fýrtýna sonrasý
sarýp sarmalayalým
deniz yýldýzlarýný…
sen elvedayý düþürdüðün zaman hikayemize
yaðmur biriktiriyordum avuçlarýmda
öfkemin adresi þaþtýðý vakitlerde
bir kaç ýslak þiir vardý ceplerimde
kara bulutlar kaplamýþtý
dimaðýmda küf tutmuþ sevdalarýn üstünü
birde aylardan eylül deðil midir ki !
bileklerimi kesen
lehçelerimi kurutan
o vakit
deðme iþte keyfime be þair !
rüzgarýn elleri sallanýyorsa boþlukta
ve idam mangalarý kuruluyorsa
sararmýþ yapraklarýn sayfalarýnda
içim
için
için aðlýyorsa þimdi
bil ki
piþmanlýðým senin için…
ve ölünmüyorsa
duvarlarýma sýçrayan kandan
görünmüyorsa yüzüm
azrailin soluðundan
ve þiirin nefes aralýðýnda yaþanmýyorsa
yaþam diye anýlanlar
piþmaným demektir sevgili
suyun eskittiði zamandan..
Eylülde gidilmez ki ulan…
(( elçin ))