Nasýl anlatsam bilmem ki? Rüya deðil, sanki gerçekti…
Bir kadýn vardý, Sana yakýn, Bana uzaktý…
Bir falcý Ya da Bir büyücünün kapýsýnda, Ondan medet umuyordu… Önünde diz çökmüþ, Pür dikkat onu dinliyordu…
Seninle ilgili her þeyi, Ondan öðreniyordu. Öðrendikçe öfkeleniyor, Öfkelendikçe, Nefreti artýyordu. Her aldýðý cevapta, Ýntikam alma, Hýrsýyla yanýp, tutuþuyordu…
Baðýra baðýra, Seni istediðini söylüyordu…
Falcýda Beyaz bir kaðýda Yazdýkça yazýyordu. Her yazýþýnda Senin, elini kolunu baðlýyordu..
Eyvahh!!!
Seni bir kuyuya, O kuyunun karanlýðýna Mahkum ediyorlardý…
Ýplerin artýk O kadýnýn elindeydi. Oynamaya baþlamýþtý, Bir kukla misali, Seninle istediði gibi…
Kulaðýma Biri ya da birileri “Uyar onu” “Kurtar onu” diye Fýsýldýyordu…
“Nasýl?” demeye kalmadý Bir an da seni buldum karþýmda… Yüzün belirsizdi, Karanlýklar içinde… Elimdeki meþaleyle Aydýnlatýnca, Karanlýðýný… Ellerini uzattýn bana, Tut ellerimi, Býrakma dercesine… Tutmak için uzandýðýmda Sana yakýn Bana uzak olan, o kadýn Engel oldu, Sana da, Bana da…
Uyarmak için, Yazýyorum bu satýrlarý Ýnanmak ya da Ýnanmamak sana baðlý… Çaresi de; Sen de Ve Sana yakýn, Bana uzak olan O kadýnda saklý….
//Asi Armes //
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asi Armes Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.