Gönlüm durgun,
Dilim suskun,
Ruhum yorgun,
Kalemim bozgun,
Bu kalp, Paþa’sýna vurgun…
Ah be, Gece Gözlüm!
Senden ne kadar kaçmak istesem de,
Unutmak için, tüm çareleri denesem de,
“O seni sevmiyor, unut onu” diyerek
Her gün kendime zulüm etsem de,
Gönlüm seni sevmekten,
Dilim seni anmaktan,
Kalemim seni yazmaktan,
Vazgeçmiyor ne çare….
SEN;
Çayýmda þekerimsin,
Çorbamda pul biberim,
Kadehimde kýrmýzý þarabým,
Yüreðimde ki ince sýzýmsýn…
Kah gülme, kah aðlama sebebimsin,
Hayata umutla tutunuþum,
Aþkýnla varoluþumsun…
Kahvemdeki beyaz atlý prensim,
Rüyalarýmdaki, özlem giderdiðim misafirimsin…
Kýsacasý;
Gece Gözlüm,
Sen benim kaderimsin…
Bu ayrýlýk, bir imtihandýr belki de?
Sonuç ne olursa olsun,
Bu gönül,
Kapýlarýný kapattý herkese ve her þeye…
Býraktýðýn gibi,
Sabýrla seni beklemekte…
Sen sevsen de sevmesen de,
Bu kalp;
Seni sevmeye,
Senin için çarpmaya devam edecek…
Kaðýt sendin,
Kalem de, ben…
Bu kalem!
Sana,
Seni,
Yazmaktan ASLA vazgeçmeyecek…
Asi Armes