Yürüyor benden habersiz bedenim Ellerim baðlanmýþ ateþten kelepçelerle ve gözlerim Gözlerime basýlmýþ karanlýðýn korkunç silüeti. Nefes alma diye fýsýldar olmuþ kulaðýma gerçekler: Acýlarla kavrulmalý bedenin... Sonra yalanlar gelmiþ usulca yanýbaþýma Sýzýp içeriye dünyaya kilitli kapýlarýmýn altýndan Bir bulut býrakmýþ karþýma,anlamsýz bakan gözlerimin hizasýnda.. Ve sonra güneþ doðmuþ usulca,oysa ben görmedim. Yalnýzca güneþle seviþenlerin çýðlýklarýndaydý bu farkediþim Sonra yalnýzlýðýmla seviþen bir ben belirdi aynalarýmda Oysa ben aynanýn içindeki adamý hiç sevmedim.. Yalnýzca birgün bana ait olan bir bedende Güneþimle seviþebilirim diye, O aynalarýn içinde kendime hep yalanlar söyledim.. Sosyal Medyada Paylaşın:
tearlessArEs Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.