Örterdi gözlerimi yaðmur yüklü bulutlar
Yitik bir sevda masalý yapýþtýðýnda dilime
Ürkek serçelerin titrerdi kanatlarý
Bir þövalye prensesini kurtarmadan vurulurdu
Sýrtýnda savaþlardan kalma kýlýç yarasý
Kulelere hapsolmuþ aþklar yazýlýrdý duvarlara
Gölgelerin oynaþýna bakardý aynalar
Göz kýrpan yýldýzlar kendi utangaçlýðýndaydý
Öpüþürken mavi kanatlý iki kelebek
Sýðdýrdýlar içlerine sýðmayan bir günlük ömrü bin yýla
Sessizdi gün dönümü mevsimler
Roman ortalarýnda gül kuruturdu söylenmemiþ kelimeler
Hýrçýn akan nehirlerdeydi akan zaman
Ejderha kesilirdi bakýp da koparamadýðým takvim
Saymýyorum gidiþinin yýl dönümlerinde ýslattýðým kirpiklerimi
Bir varmýþla baþlayan vedalarla yok olan
Aþkýn masallarýnda vuruldu umuda giden Ankalarýmýz
Üç elmadan biri düþseydi eteklerimize mutlu sonla bitecektik
Kara büyüler aramýza girmeseydi öpüþürken
Dev gibi bir sevgiyi büyütecekti yüreðimiz
Þimdi söyleyin bana sihirli aynalar sevdiðim nerde ?
Açýlsýn kapýlar susamlar dökmeden
Kaldýr üstümdeki büyüyü ey büyücü
Kurbaða olmaya da razýyým sonsuza kadar uyumaya da
Býrakýnda son kez öpeyim sarý perçemli sevdiðimin dudaklarýndan
Masal kokulu aþklarým karýþsýn sonra topraklara
Ölmeden önce yeter ki SON kez bir öpeyim prensesimi….