NEFSİNE AVLANMIŞ AKIL

Sonralarýn heybesinden
Dökülüp gelen ölüm
Canýma yaslanmak isterken,

Zamanýn durmadan mýzraklayýp vurmak
istediði ruhum
Þimdi geçmiþ günlerin
Acýsýyla kývranýyor.

Yaþamak meðer göz yaþýymýþ.

Maddeyle örtülmüþ
Bu þekilden ibaret
Canavar dünyanýn

Tatlý ýþýðýndan sebeplenmek için
Ben neleri feda etmiþim böyle
Umarsýz ve zalimce,

Hayat merdivenini
Kendime düþman eden anlayýþýn,

Hepsini aceleye mýhlanmýþ
Cahil sarhoþluðuma borçluyum.

Akýl iþimi;

Küçük þikayetleri
Büyük öfkelerle besleyip
Yalnýþ doðrularý tetiklemek.

Ve þeytan dalgasý fikirlerle
Geceler boyu,
Naralar basýp
Yabancý düþlere tehditler savurmak.

Ne desen haklýsýn Tanrým:

Nefsine avlanmýþ akýl
Kendine ihanet ettikçe,

Bir zaman sonra;

Aynalara bakacak yüzü taþýyamaz
Ýçimin boþluðunda türeyen insanlýðým.

Yak ! ateþini
Küllerim topraða yayýlsýn,

Týpký;

Rüzgarýn saçlarýmý
okþadýðý gibi.

AÐLAYAN NÝSAN





Sosyal Medyada Paylaşın: