BİR DEPRESYON GÜNCESİ

Önce bir telaþ baþlar
Arkasýndan beden cana dar gelir
Baþlarsýn savrulmaya
Ne gitmek istediðin yöndesindir,
Ne de kalmak istediðin yerde
Anarþik bir eyleme girmiþtir ruhun
Kendinden kaçamazsýn
Yiðitlikte vardýr serde
Derdini kimseye diyemezsin...

Gece bir türlü güne kavuþmaz
Daraðacý misali durur önünde
Bütün aðaçlar, korkar...Korkarsýn...
Güneþin önünde duran bulut
Bir türlü savuþmaz
Ýnatla beklersin, iþte o bekleyiþin adý
Umuttur....

Dertler ha bitti ha bitecek
Oysa içsel çöküþ an be an yaklaþmadadýr
Umutlar damla damla tükenir çaresizliðinde
Hayat artýk ölümle koklaþmadadýr
Uðraþmak kâr etmez,ilaç kâr etmez
Ne kadar çýrpýnýrsan çýrpýn
Acýyan yanýný bilemezsin,bilip de
Kesip atamazsýn...

Derin bir uykuya yatar gözlerin
Ve artýk kifayetsizdir
Bildiðin tüm sözlerin...

3/11/2006


Hava KÖSEOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: