Biten bir günün gecesinde, Derin uykuya dalmak üzere karanlýk. Zaman ilerliyor, Saatler unutmuþ zamaný göstermeyi. Bilemiyorum neresindeyiz zamanýn… Yalnýzca Bir adýmýmýn gecede olduðunu anlýyorum.
Hüzün yaðýyor gökten, Sonbahar yaðmuruyla birlikte… Yaðmurun sesini dinliyorum Gecenin koynunda! Yaðmurun sesinde, Yýllarýn yorgun þarkýlarý… Yüreðime hançer gibi saplanan Acýmasýz bir çýðlýk gibi, Ýntikam alýyor sanki…
Zaman geceye tutsak Geceyse yaðmura… Þarkýlar yaðmurun sesinde, Acýmasýz bir çýðlýk, Ve yüreðim Acýmasýz çýðlýða tutsak… Ve ben… Yaþamýn girdabýnda sürükleniyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.