dost payesi bölüþmelerimizden arta kaldý zamanlar
hangi ucunda saklý sýrdaþ yarenler
ruhunu kayýp avuçlarýmýza bastýrýrken
kendimizden midir iki ayrý beden yortusu
hem burnunun da dibini göremiyorsun ya
paylaþmak senin neyine
neyine akýl yetiremeyen sölembe çocuklardan pay almýþcasýna
burun deliklerine týrmýk atýp geniþletmek
yelkovanla, akrebin hangisinin uzun boyuyla yüzyýllarca nasýlda koþturduðu
sarar mý akýl çemberini
baþucumda dönüp durma
tastamam sevdayla varýp çök omuzumda sere serpe
buðulansýn renklerin mutsuz öteki yüzü
ki tökezleyip yanýlan teyelli hüznümüzü
sarmaþ dolaþ dolayalým o bildik kokumuza
gitgide dövünen bulut aralýðýndan bak yeryüzüne
geliþlerin, mermi sýcaklýðýnda olsun
kovanýnda býrak soðukluðunu
býrak ki
hissetmesin güz yangýlarý
nasýl titrediðimi.
Nezahat YILDIZ KAYA