Kimse ölmez bir yolun dilinin çakýl taþlýlýðýnda
bir mültecinin sýnýr daðlarýndaki bakýþ açýsýnda
þehir ýþýklarýnýn bir cinayet romanýna dönüþtüðü peri masallarýnda
ki her peri kendi tozuna aþýktýr biraz
uçmak yaralanmak kargaþasýnda
bir yangýnýn son saniyelerinde geride kalanlarýz, hep bir aðýzdan
yýkýlmaya hazýrlananlarýz
arýnmak külle çizilen bir coðrafyadýr ruhumuzda
Coðrafyalarýmýzý kaybetmek tenimizin irkilmesine sessiz uyumaktýr
çýplak kalmýþ bir yarýnýn beklentisizliðinde
ki zaman geçer
hep geçer
Ýzi bize kalýr adýný hayat koyduðumuz yokuþlarýmýzda
Bu yüzden inmekten korkarýz biraz
Boþluktan çýkma sevdalarýmýzda
Ben sana aþýk bir yalaným demek için yazýlan þiirlerde
içimiz þehir çöplüðü kadar berrakken
son yolculuðuna yeni yýkanmýþ bir cesedin boynundan öpücük almak
en azýndan hiç yaþanmamýþ bir aþka veda etme hakkýdýr
harf harf muhtacýzdýr bu yüzden þafaða
tüm sefilliðimiz bu yüzden açlýðýmýzdan daha onurludur
Her aþk tok bekler biraz ölümü
Her aþýk ölüm orucuna doyumsuzdur
Bir biletle yüzleþirken yollar
bilek kesiklerimizde an an akan bir geçmiþ geride kalýr
façasý omuzlarýmýzda bir roman havasý çekeriz içimize
Tanrýyla dans etmek
sol tarafýmýzdan düþmemeye yeminli bir meleðin son arzusudur
hikayelerimizin sehpalarý idam kokar çokça
bu yüzden sevgilinin koynunda asýlmayý bekleyen bir yanýmýz
cümlelerini gizler aþka
Gece uyanmayý bekler
Haramiler þair olmayý
Her þiir kendi þehrine hýrsýzdýr kaldýrýmlarda
Bazen
en fazla topuðunuzun kýrýlmasý kadar sendelenirsiniz duvarlarýnýzda
gölgelerinizin caný daha bir fazla acýyabilir mesela
bir vitrinin öteki yanýyýzdýr
geçmeye çalýþtýðýmýz taraf vazgeçtiðimiz taraftýr
vazgeçilemeyecek kadar kutsaldýr inançlýðýmýzda
Ýnsan biraz kendisinin katili
biraz kendisinin maktülüdür bu yüzden
sayfayý çeviremeyecek kadar aðýrlaþýrken parmaklar
ön sözün içinde barýnmak yaþanmamýþlýðýn geri de kalanlarýdýr
Daha yazýlmamýþ bir romaný okumak gibidir aþk
Yazarý çoktan terk etmiþtir þehri ...