Günaydýn Sevgilim. Yeni baþlayan bir gün. Sabahlar boðazýmda yine düðüm. Kahvaltý masam boþ, ev daðýnýk. Dilimde senalar, sokaðýmda ezanlar, gözlerimde inciler, yüreðimde sancýlar. Ama sen yine yoksun…
Uyuyamýyorum. Geceler uzadýkça, sensiz sabahlara daðýlýyorum. Paramparça, yýkýk, dökük. Ama sen yine yoksun…
Ey hatemli yar,
Ömrüm, meþakkatinle yorgun. Yüreðim sýzlatan özlemini taþýr. Þimdi nerede bir Ýstanbul resmi görsem. Birden içim sana karýþýr…
Gel gör ki; Sen yine yoksun. Niye yoksun… Sen baþka yerde, ben baþka yerde. Ama ikimizde ayný aþkla yanýyoruz içimiz de…
‹Aʟoηє мαη›
Sosyal Medyada Paylaşın:
Borobey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.