Bazen Karanlýga Haykýrýrsýnya Hani
Yüksek Volumlü Naðralar Felan
Hani Adýna Efkar Denir,
Cila Denir,
Keyf Denir Ya
Ýþte Bu Öyle Degil Karanlýga Haykýrýþým
Korkudan..!
Karanlýkta Kalmaktan
Gün/Eþ’imi Kaybetmekten
Bir Daha Gün Yüzü Görememekten Benim Korkum
Uyandýgýmda Onu Bulamamak Benim Korkum
Seslendigimde Sesimi Duyuramamak Benim Korkum
Bir Gün Bu Dünyadan Göçüp Gidersem
O CENNET GÖZLERÝNE SON DEFA BAKAMAMAK BENÝM KORKUM.
Bugün Tam Bir Sene Oldu Bu Sensiz Geçen 14 Eylül’e Armaðan Olsun. Ýlk Ve Son Eylül Gecesine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.