ulak
kaf daðýnýn ardýnda hiçbirþey yok Anka;
oradan geliyorum
bu yalpalayan fiiller
bu harami zýlgýtý ümitler
bu soytarý tasmasý kimlikler
hepsi benim
bir alan olursa esirgemeyeceðim kadar benim
oradan geliyorum
gözümde sarýmsak ezdim, gözümde asýrlar
hiç bilene soracaksýn dedi bir su ikindisi
çok bilenlerde yitirdim sorularýmý
bana kusma hakký tanýmadýlar için sustum
susunca anladým sesimin çarptýðý ilk duvarda kaldýðýný
yanký dedim, titrek bir iç çekiþtir usuma doðru
oradan geliyorum
ayaklarýma bak bir de kanatlarýma
bu iki uzuv ayný kökte ise onun adý ruhtur için durdum
durdum ki beni bir baltaya odun diye vurdursunlar
öz suyum akýþýný hibe etsin bir sanrýya
yalan dedim, bir sanrýnýn canýmý çekiþidir köklerinden
oradan geliyorum
cebirsel bir hesabý yok belki ama gittiðimden çokum
ebcede vuruyorum artan eksiklerimi
ezberimde bir þey unutmuþ olduðum
ben ne unuttuðunu arayan bir saplantýyým evrenin aklýnda
insan diyorum
külünü eþeleyen bir rüzgarmýþ Anka
oradan geliyorum
hiçbirþey yokmuþ kaf daðýnýn ardýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.