fa
telleri erebildiðine gerip baðladý
ilk parmaklarý ve sonra mýzrabýyla dokundu onlara
Tanrý’nýn içine sakladýðý sesi bulup çýkardý insan
ve fa tarihinde ilk çýðlýðýný attý isyan
ama kuþlar dinlemeyecek bu þiiri
iki dudaðýnýn arkasýnda bir rakkaseydi ins
gözleri ruhunu çalýyor o oynuyordu
izledim
sana
bir ölümün ertesiyim
ve çürüyen yanlarýma dokunma dedim
dokundun... döküldüm
þþþtt
kuþlar dedim bu bahse dönelim
kuþlar hâlâ ilk çýðlýklarý kadar
ve ses hiç bir yaratýkta kutsanmadý
kuþlarda olduðu kadar
sözünden dönmedi onlar / ses büyümedi
ama kuþlar söyledi ins dinledi
sana
bir çukuru üstümden attým
ve kayýp bir yüktür benim mezarým dedim
ayaðýnýn takýldýðý her çukura denedin beni
kuþlar dinlemeyecek bu þiiri
þimdi sana hiç bilmediðin dillerde
geçtiðim her çaðdan kopardýðým seslerle
ve necelerde nicesini söyleyebilirim
... söyledimde
kuþlar da sen de dinlemedin beni
sana bir cesedin yaþayan yanlarýný getirdim dedim
sen görmezden geldin ketum bir otopsiyi
ben bir ölüþün dublajýydým
Zeus’un kýlýcýný boynumla vurduðumdan beri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.