ÇOCUK ve EMANET...!! (-4-)

Hayatýn önümüze konduðu günlerdi
Zehirdi zemberekti..!
Film deðildi gerçekti,,
Ve tabi bizede bir rol biçti,
Kesti dikti giydirdi…
Giyindik kuþandýk
Ama bir türlü farkýna varamadýk …
Ölü topraðý serpilmiþti üzerimize
Uyanamadýk…!
Rolümüz ne idi bu filmde…
Bilmiyorduk…
Beceremedik, anlayamadýk…
Ya kaybedecektik, ya kahredecektik…

O günlerde parkýn yolu iyice uzak kalmýþtý bize …
Çok geç olsa da sonunda anladýk …
Hayatýn dolambaçlý ve dikenli yol olduðunu,
En nihayet kavradýk…
Bir baktýk anamýz yok, babamýz yok
Nereye gittiklerini anlayamadýk…
Çok þeyi kavramýþtýk ama bunu kavrayamadýk…
Öðretmenlerimizde yoktu artýk
Onlara da soramadýk…
Þimdi kimseden ýkýna sýkýna izin istemiyoruz…
Çünkü bahanelerimizi yitirmiþtik…
Ne gevrek simit sevindirdi bizi
Ne de yeni boyalý sandýklarýmýzýn süslü püslü oluþu…
Dünyalarý verseler
Gözlerimizin içi gülmüyordu artýk..!!

O günlerde,,
Birde deli sevda dolmuþtu yüreðimize,
Kar kýþ demeden
Uzakmýþ yüksekmiþ dinlemeden,
Her hafta sonu palandöken daðýna çýkardým…
KARDELEN arardým,….
Güneþe kavuþturmak için
Nereden bilebilirdim ki
Kardelene sevdalanmak meðer ölümü göze almakmýþ…
Bir deli sevdaymýþ bu benimkisi….
Adý þimdi malum hayel ötesi..
Tükendi gitti bir kara sevda sermayesi..!
Yýllardýr dolaþýr,
Dilden dile,
Gönülden gönüle,
Bu aþk’ýn hikayesi,
…………….
Ýþte;
O günler hayatýn
Ýki yüzlü olduðu zamanlardý…
Yaþamanýn tadý kaçmýþtý
Yaþamak için mi doðuluyordu…
Ölmek için mi ömür tüketiliyordu…
Bir türlü iþin içinden çýkamadýk
Bu sorulara bu gün bile
Ýçten ve doðru cevap verecek birini bulamadýk…
Ama sermaye…
Azar azar tükeniyordu…
Hayat maskesini bir takýp,
Bir çýkarýyordu,
Bir yüzü tatlýydý ama,
Bize ikiside acý geliyordu…
Yavaþ yavaþ birþeylerin farkýna varmaktaydýk…!!
…./…

Sosyal Medyada Paylaşın: