Özlemek, kalbine dikilmiþ bir çiçek gibi. sonra bir bakýyorsun, bahçeli bir ev. her çiçek büyümüyor yinede, topraðýndan uzak. özlemek dediðin, istanbul’dan hakkariye kesilmiþ bilet. aradaki mesafenin bölünmüþ uykusu. yorgun, halsiz. haritanýn yýrtýlan manzarasýna yüz üstü kapaklanarak. özlemek dediðin neye ne kadar eþit olabilir ki ? resim çizmek, fotoðraf çekmek kadar kolay deðil. iþte bu yüzden, özlemenin tarifi hep ayný þekilde edilemez. yalnýzlýk diyoruz, bunun en güzel halinin iki kiþi yaþandýðýný çok iyi biliyoruz. özlemek, özlemediðimiz günlerin hatýrýna. sonra çok fazla özlemek. kaç adýmlýk, kaç kiþilik? ben babamý her özlediðim de, býyýklarým terliyor. sonrasý ; her gün, iki kiþilik büyümek oluyor. Sosyal Medyada Paylaşın:
kırrıko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.