Rüyalarýn iþgal edildiði bir gecenin yüzünde gördüm kendimi… Karanlýðý emziren gözlerim vardý benim, Daðlarýn devrildiði omuzlarým. Pencerelere uzanýrken karaltýlar, Ölüler suskunluða boðuyordu kendini. Radyo frekanslarýndan akustik hüzünler damlarken, Telefon tellerine asýlý kalýyordu aðýtlar.
Televizyon kanallarýna son dakika haberleri düþürülüyordu, Beyoðlu’n da bir yürek fünye ile patlatýlmýþ. Ortaköy de bir kalp atýþý kendini ele vermiþ, Taksim de parfüm kokulu cinayetler, Etilerde yüksek dozda ihanet, Beþiktaþ sahilinde iki el(e) kurþun sýkýlmýþ… Ayrý düþmüþ bedenler. Þiþli yasak aþklara yataklýk etmiþ, Mecidiyeköy’de tüm duygular göz altýnda.. Üsküdar’da on üç bakýþ þüpheli, Kasýmpaþa’da esrarlý gözler tutuþurken, Tophanede bir çocuk martýlarýn çýðlýklarýna asmýþ kendini, Bir annenin ciðeri yanmýþ, Bir kaþýk suda boðulmuþ yarýnlar... Ve top yekûn reddedilmiþ tüm kitaplar.
Bir ayakkabý baðcýðýndan kopuyordu hayat. Ve ikiye bölünüyordu mevsimler.
Bugün kendime söyleyebileceðim tek bir yalaným yok. Uydurduðum hikâyelerden baþka. Sosyal Medyada Paylaşın:
kırrıko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.