Yaðmurla çatýþan kadýn. Lügatým isyanda. Yýðýn yýðýn hýçkýrýklarým kýt kanaat,geçimzsiz iki güvercin yavrusu. Kötü karakterli nisan yaðmuru beyazlatacaktý kaderimi. Oysaki Töresinde bin cinayet ve bir gizemli aþk bulunur. Vakit huysuz dalgalarda saklýyor sýlayý. Nefessiz kalmýþ ateþ oluyorum.
Kýrýþmýþ kar taneleri mecalsiz birikimlerimde. Kurgulanmýþ manzaralarým var. Ölümsüz. Ah. Kirpiklerinde âma olmuþ karartýlar görüyorum. Kuru nefeslerimde kuþlarý ýsýtýyorum. Avuçlarým senden yoksun.
Yaðmurla çatýþan kadýn... Hangi denize vursam katranýmý. Yorgun ruhumu besleyecek hangi yaðmura koþsam. Hangi kitabýn kapaðýna pusulansam. Beynimi alacak hangi kelimeyi arasam bilemiyorum...
Su almýþ yelkenlide sýrýlsýklam mýsralarým.güneþi bekliyorum. Kurumuþ dallarýmda dilde cereyan sevdan . Göðsünün sol köþesine peydahlý bir selam býrakýyorum. Kuru vesvese ile geliyorum.
VEYSEL DURMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
weys Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.