ÞAÝRÝN GÝDÝÞÝ
Çizik plaklarýn acýlý sesinde eskirken þarkýlar
Kundaklýk yapardý solgun kaðýtlar þiirlere
Emzirilmek için bekleyen dizeler susardý
Tutuþurdu hasretten yana her þey
Kalemiyle kan aðlayan þair çekerdi damarýndan mürekkebi
Baharlar korkardý oynarken arka sokaklarda
Çýrýlçýplak bir yalnýzlýðýn mevsimi vururdu kaldýrýmlara
Islak kimsesiz bir sessizlik büyütülürken kentlerde
Adýmlara pranga takardý karanlýklar
Ha düþtü ha düþecekken baþlardý üþümeler
Buz tutmuþ tutkular asýlýrdý kirpiklere
Titrek ellerin arasýnda kalýrdý kalem
Özlem mýsralara düþerken yaðmur toplardý gözler
Söndürülmeyen sevdalarýn figaný satýr kesilirdi
Jilet kesiði heceler birleþirken kelimelerle
Sisli hatýralar solgunca yazýlýrdý þairin parmak uçlarýnda
Dönüþsüz gitmelere köprüler kurulurdu gökkuþaklarýyla
Siyaha boyanýrdý ayrýlýktan kalma resimler
Yýrtýk bir hayatýn parçalarý toplanamazken ortalýktan
Akrep takvimlere zehir kusup fýsýldardý zamaný þairine
Yaþlý bir çocuk çýkardý o an karþýsýna
Hoyrat akýp giderdi ömür bulanýk nehirlerde
Baþ sallayan sonbaharlý aðaçlar verse de selamýný
Vakit tamamdýr saatler durduðunda
Toprak kokulu son dizeye konulduðunda nokta
Þair kapattý gözlerini
Kaðýt aðladý kalem sýzladý þairin meçhule gidiþine.