Bir akþam öncesi, batan güneþin kýzýllýðýnda, Seni, bu þehirde kaybettim. Büyük bir boþluða bakarcasýna sen, Þaþkýn yüzüme, bitti!... derken. Yalnýz senli geleceðim deðil, Güzel olan ne varsa bitti!... Okyanuslarýn, en þiddetli dalgalarý Sen giderken kirpiklerimi dövüyordu.... Görmedin, göremedin… Göz yaþlarýmýn bütün gayreti Gittiðin yere, kadar ýrmak olmaktý.
Bir akþam öncesi, batan güneþin kýzýllýðýnda Seni, bu sevimsiz sokakta kaybettim. Tertemiz yüreklerimizle onayladýðýmýz O gizli aþk sözleþmesini Sen… Burada tek taraflý feshederken, Dönmeyeceðini bile, bile ben, Bu sokaðý ýsrarla mesken edindim. Çýkmadýk candan umut kesilmez dercesine Bu gün gelmedin belki… öbür gün fikri Beni bu sokaðýn, sessiz müdavimi yaptý.
Bir akþam öncesi, batan güneþin kýzýllýðýnda Seni bu sokakta, bu durakta kaybettim. Ýnsanlarla konuþabilme, Duygularýmý ifade edebilme yeteneðimi, O gün burada kaybetmiþtim. Yada (sen hariç) konuþmama isteðim, O gün bana son hatýran oldu. Ondandýr ki yýllar yýlý bu sokaðýn, Bir mecnun, sükuti sakiniyim…
_____________yorgundukalem... Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.