Ben seni sevdim !
Senin beni sevmediðin kadar.
Dudaðýmdan aþk düþerken
Ölümüm bile yalan kaldý
Sen kaldýn aklýmda
Bir de habersiz sevdam.
Oysa ben….
Ýlk kez yanýk,
ilk kez korkaktým,
Ýlk kez kaçtým ,
Söylemekten sevgimi.
Kara kuru ayazlara kaldýðýmda
Ellerinin düþünde uyudum.
Kahýr ettim Hayata…
Sol yanýmdan
Önce aþk vurdu
Sonra yakan sözlerin.
Demsiz kaldým,
Sensiz kaldým.
El vurdu.
Göçten geride kalan bir kýrlangýç gibi…
Yaban kaldým,
Memleketimde.
Senden eksik
Sende mülteci.
Kokuna hasret.
Ben sevmeyi uzaktan öðrendim.
Daðýldým dört bir yana dünyada…
Kýþlarým yangýn,
Yazlarým soðuktu,
Mevsimimse sonbahar.
Zamaný tükettim hergün,
Ve seninle baþlattým
Yeniden.
Bir kez doðup bin kez yandým…
Bilemezsin !
Ben seni özledim,
Senin beni özlemediðin kadar.
Ben seni yaþadým
Yaþýyorum
Beni hiç bilmediðin kadar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.