Küflü Ekmek
küflü ekmeklerin üzerine
bir daha yemin etmeyeceðim anne
þehrimiz yýkýlýyor, altýnda kalýyor ip vurgunu ellerim
toprak kendini gömüyor için-için,
içinde bez bebeklerim
çürümüþ salýncaklarý mesken bilen çocuklar susuyor
bilhassa onlar susuyor
belki kýsa pantolonlarý oyuna susuyor
sýrf bu yüzden
rayýný terkeden trenler geçiyor gözümden
söz veriyorum anne
yemin etmeyeceðim bir daha, küflü ekmeklerin üzerine
bunlarýn hepsi benim yüzümden
ailelerin içinden aðýr-aksak geçti,gelip- geçmiþ zaman kipleri
büsbütün þarkýsýz kaldý kadýnlar
babalar fütursuz,babalar ulu orta, hem utanmadan aðladý
herkes gitti þehirden
bir tek fýkralara tutunan,
yüzünü zamanla makyajlayan bir palyaço kaldý
oysa oyuncak trenler güldürmüyor artýk çocuk kimseleri
oysa ben, üstüm baþým çocuk yürüyorum güneþin öte ucunda
ellerim ayaz yanýklarý,
dilimi kanatan anne aðýtlarý,
bunlarýn hepsi benim yüzümden
anne, küflü ekmekler hiç bir yeminle buluþmayacak bir daha
bir daha caymak yok verilen sözden
hani çok mu düþ,yüzümü göðüslerine yaslamak
penceremizin önünde beklemek istiyorum yine babamý
kapýyý koþarak açmak
hoþgeldin babacým deyip boynuna sarýlmak
çok mu zor anne özlemek yangýsý
biliyorum penceresi yok çadýrýmýzýn
biliyorum kapýsý da
biliyorum babam da..
ama söz verdim anne lütfen aðlama
çocuk olan ellerinle okþa küt-kumral saçlarýmý
anaç dudaklarýnla öp beni yeniden
sesi düþer mi sahi babamýn,benim gece hayallerimden ?
anne, küflü ekmeklerle yemine yürümeyeceðim bir daha
bunlarýn hepsi benim yüzümden
gün kendini, yeni þafaklarýn üzerine ha-bire doðururken
suskunluk büyütürsün içinde
kalaylý bakýrlarýný,pencere önü çiceklerini
tahta mandallarýný ,iðne oyalarýný,dantellerini
sandýk lekesi çeyizini özlersin
sen-den üryan olur gözlerin, utanýrsýn aðlamaktan
utanma gözyaþýndan, ben gözlerini silerken
anne söz veriyorum komþularýn ziline basýp,
soprano bir kahkaha atýp, kaçmayacak bu kýz
bir daha aðaçlara týrmanmayacak
bir daha küfür duymayacaksýn sesimden
sana þiirler yazacaðým üþüyen ellerimle
yemin ederim anne
küflü ekmeklerin üzerine,dönmeyeceðim kavlimden
bunlarýn hepsi benim yüzümden
herþeye raðmen beyaz birþeyler yaðýyor bak bu þehre
biraz kar oynayabilir miyim anne, arka çadýrýn önünde...
sevgili þimo’ya teþekkürlerimle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.