Kaderin cilvesine, kaptýrdým’ da kendimi, Giderim þu yolumda durmadan usanmadan, Dönülmez yolculukta kaybettim her þeyimi, Yel gibi estim geçtim daðlardan ovalardan.
Kaderin ellerinde, savruldum yaprak gibi, Kýrýldým koptum daldan, bir kuru dalmýþ gibi, Üzüldüm yol boyunca, kaybettim þu kendimi, Yel gibi estim geçtim daðlardan ovalardan.
Gezdim de hep daðlarý þu kýrýk bacaðýmla, Dert buldum çaresizden þu kendi kucaðýmda, Gün yüzü hiç görmeden, þu geçen hayatýmda, Yel gibi estim geçtim daðlardan ovalardan.
Düþmana bel baðladým, yapýþtým ellerine, Tam sudan geçecekken býraktý battým dibe, Dost sandým ben elleri uydum da el sözüne, Yel gibi estim geçtim daðlardan ovalardan.
Bir hayat böyle geçti yýllarca ezildim ben, Talihsiz þu baþýmla gün yüzü görmedim ben, Çýktým da daðlara ben kimseye görünmeden, Yel gibi estim geçtim daðlardan ovalardan.
A.Yüksel Þanlý er 09 Eylül 2012 Antalya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.