Sen Yoksan Yokum

kýlýçlarý çekildi öfkemizin
gülümseyiþimizin senfonileri susuk
yetim gölgelerle uðraþmak da sýktý
topraða süzülüyorum fark ettirmeden
rüzgarýna yalnýz yaðmurumun...

muhtacým arý duru apayrý da olsa
otlarýn kokusuyla ürperiþlerimiz
öykülerimizin ayný mevsime tutsaklýðýna
muhtacým...
ama hançeresinde sessizlik hüküm sürse de
erken bastýran mevsim maðduru göç kuþlarýnýn
öðreneceðim
gitmeyi onuruyla yalnýzlýðýmýn...

dumanlý daðlarýn boðulduðu anlarýn artýðý
ince uykularda eðittim seni çaðýran sesimi
kýrýlmasýn diye harý hiçbir umudun
sanki son taç yapraðýný saklýyorum evrenin
sanki son kar gecesinde tek baþýmayým kýyametin
sankisi yok
sadece sen yoksan yokum...

sokaðýn þiiriydi içimde önünü alamadýðým
ve kavuþmalardan önce
kavuþmak nasýldýr öðrenmeliyim diyorum
yorgun argýn trenler izliyorum
geceyle cilveleþen yolcu otobüsleri
annesini arayan kedi yavrularý seviyorum
eski arkadaþlýklardan kalan
akþam düþkünlüðünün peþinde
siyahýn yalnýzlýðýmla buluþmasýna bakýyorum
ve sonunda sokaðýn þiirine kavuþuyorum
sokaðýn þiiriymiþ diyorum
þiirin sokaðýndaki kavuþmak
büsbütün bir ayrýlýðýn yanýnda...


Sosyal Medyada Paylaşın: