her bahar gecikeceðini söyler tartýlý aðýtlara, son kez söylenir garip küçük birer dua sonra suya býrakýlýr her öðüt þeklini alýr, kavganýn damlarýnda rutubetli doða
ziller takýlýr zangoçlar uyandýrýlýr bir ezan sesiyle çýrpýnýr durur yalvarýþ hikmeti kendi kapýsýný kendi örter üstüne ve kilitler bir sabah daha görmemek için
-bu yüzden allah’a inanan memeler vardýr- bir kývýlcým için daðý geçen anneler elbet aðlar yarasýna çocuklarýn yüzünde sonsuz hýçkýrýk devam eder býraktýðým þarkýya damlamaya gözüm aynada gitmez benim kefenimde bolca ümit, bolca çamur þiir
zamana inanmadýðýmdan mýdýr nedir ne geldin, ne gittin ne geldim, ne gideceðim bunu bilir bunu arþýnlarým toy yarýnlar için
kimse avcundan su içer gibi yaþayamaz ve bazý kimse kimseyi öldüremez gözlerinde yaslý ve yaþlý bir býçak taþýdýðý için!
Payanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.