Sökün çiçekleri ekilsin diken
Gül dermek bu çaðda eziyet olmuþ.
Sevgi, barýþ, huzur, neþe var iken
Kavga, küfür etmek meziyet olmuþ.
Dünyanýn çivisi çýkmýþ yerinden
Diller bizâr, bezgin, sözün kirinden
Dikenler baþ vermiþ gönül kýrýndan
Kýrýcý kelamlar has ziynet olmuþ.
Eskiden bir ise, þimdi bin arsýz
Adalet dengesiz, bozuk, ayarsýz
Barýþ sürgün yemiþ, kalmýþ diyarsýz
Ýhanet "âdi suç", vaziyet olmuþ.
Bir kale gibiydik yýkýlmýþ surlar
Anýlarda kalmýþ asil asýrlar
Geçmiþte yapýlan hata, kusurlar
Bugün ödenmesi zor diyet olmuþ.
Raðbet görmez ise lafýn doðrusu
Geçmez kolay kolay kalbin aðrýsý
Dillerden dökülen birlik çaðrýsý
Amelsiz, içi boþ, saf niyet olmuþ.
Sor kendi kendine; bir tefekkür et
Neden bu haldeyiz? Niye bu zillet?
Asýrlýk bir çýnar, koca bir millet
Þimdi kýrk yamalý cemiyet olmuþ.
Mecit AKTÜRK
Berlin 08.09.2012