Zevkin tadýna sevk için, ýsrar üstüne ýsrar, Memnunum tadýmdan, bu nefse ilk ikrar. Yol bildimse Hak’týr, gerisi yalnýz þaibeli, Ne varsa koyuverdim Dünya’da cazibeli.
Maziden kalan cürümler baðrýmý deþer, Doðaldýr, sanki maslahatim fevkalbeþer. Pespaye düþmandýr, yolumda da engel; Þeytan, kibrin maðruru, adi, müptezel!
Beþerisi aþkýn günah oldu baþýma, caným kýyýk, Aþaðý tükürsem sakal, yukarý tükürsem býyýk. Öyle ki, kimileyin fuzuli, kimileyin elzem, Yöntem yok ise þayet zamandýr yöntem.
Salih Duysak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Salih Duysak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.