Þafaktan sonra bir adam, bekliyor öylece, Köþebaþý býkmýþ ondan, beklenen býkmýþ... Ümidi sesiyle soðuruyor içine, acelece, Yürümüþ esnanýn mahpusuna, yýkýlmýþ...
Bu adama aþinayým, benden öte bir ben, Tahrikiyle ilhamýn nazar affeden ama... Neden geldi buraya, niçin epeyce erken? Elinde buket buket çiçekle, bekliyor hala...
Salih Duysak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Salih Duysak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.