Belki kemale ermemiþ, küçüktür yaþým, Bu ne azaplý ihtilaf, dert doludur baþým, Hatta gözümün üstünde var diye kaþým, Dayatýldým þakaðýnýn ücra yamaçlarýna...
Ayaðýma bað olur koþarken her seferinde, Nefessiz býrakýr beni, denizler derininde, Gölge olup korkutur, akþamlar serininde, Kakýldým, tutsak oldum þelale saçlarýna...
Görmedim gün yüzü, sürmedim hiç sefa, Geceler boyu aðladým, sayýsýzca defa, Bitince iþim, kaldýrýldým bir tozlu rafa, Usandým iþtiraktan aþk þehrinin açlarýna...
Salih Duysak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Salih Duysak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.