Hayattan vazgeçmek üzere oldunuz mu hiç ? Kazandýðýnýz sandýðýnýz her þeyin aslýnda hiç olmadýðýný ve kendiliðinden olan þeyleri sizden alýp götürdüðünü bilmek acýtýr mý bu kadar gerçekten ? Bir þeye inanýp peþinden sürüklenmek, umutlarýmýz,yeni baþlangýç sandýðýmýz sonlar hiç biri geride býrakýp kaybettiklerimizi getirmeyecek hiç bir zaman . Ve býrakmak zorunda kaldýklarýmýzý da . Kabullenememek vardýr mesela ne kadar yanýlsanda,harcasan da kendini kabul edemediðin tüm gerçekler . Görmezden gelirsin ama görmezden geldiðin ne varsa birikir içinde zehirler yavaþ yavaþ . Susmak vardýr bir de kabullenememekten çok ayrý, canýnýn yanmasýný bile düþünemediðin insanlar için yaþadýðýn katlandýðýn her þeye sadece ’susarsýn’ . Kimse bilmez yaktýðýný geceleri . Her gün yüzüne baktýðýn insanlar seni tanýmazken mutlu olur musun sahi ? Canýný acýtan aslýnda en baþtan beri görmen gereken ve hiç göremediklerindir ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ailive Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.