Ey uzak diyarlarda Açan çiçeðim Þimdi ben Sevda denizlerinin Hasret girdaplarýnda Ay’ýn Dünya’yý semahý gibi Dönüp duruyorum yokluðunda Güneþin Bulut arasýndan çýkýþý gibi “Gözlerin doðuyor gecelerime”
Bir tuhaf duygu var Yürek çeperlerimde dolanan Sýzým sýzým sýzlatýyor kalbimi Omuzlarýmda Sensizliðin aðýrlýðý Þakaklarýmda Zamanýn gidiþini hatýrlatan beyazlýk ..ve Kahýr yüklü Özlem kervanlarý Beni çöllere salan
Düþünce denilen Dipsiz kuyuda Seni arýyorum nerdesin ey yar Suskun dudaðýmda Kaybolan naðme Öksüz kaldý yine biliyor musun Dedim ya sevgili suskun dudaðým Ýçli þarkýlara hasrettir þimdi “”Yol tükendi Ben tükendim””
Ilýk sam yellerinde Saç tellerim titrerken Sen geliyorsun usuma Sonra gece karanlýðýný delerek Karþýma dikiliyorsun Senin anlayacaðýn sevgili Halüsinasyonlar görmeye baþladým Anlasana
Velhasýlý sevgili Sensizlik belimi büktü benim inan Þimdi aðlatýyor Her þiir, her þarký, her türkü beni Yaþam denen Bu doðum, ölüm arasý Kahrolasý yaþantýda Çok ama Çok kötü vuruyor sensizlik
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk Lüzumsuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.