MISRALAR TUTUŞTU YAR-I AŞKA
lemide
MISRALAR TUTUŞTU YAR-I AŞKA
ayartmasaydýn yýldýzlarý
kýskanmayacaktý melekler
Ayrýlýk yazmayacaktý bahtýma
eteklerin süpürürken sokaklarý
sen benden gittin ya
hani yaz sonuydu
yaðmur düþmemiþti topraða
ýþýl ýþýldý þehir
kireç kokardý sokaklar
durgun muydu? deniz yoksa damarlarýmýydý kuduran
dökülen güllerin
þarabýn
vefasýzlýðýn mevsimiydi
“boþver gitsin dedim
hiç bir kalp yýkmadý
buna mý eyvah diyeceksin
güneþ devrilince sabaha
bunu da unuttu verirsin”
dedim ama
o günden sonra
yama tutmadý uykularým
sana kaçtý rüyalarým
çýldýrdý yataðým
tas tas su döküldü teneþirde canýma
narý aþkýna
günaha döl verdi aðaçlar
ikiye bölündü ay
hiç þiire bulunmazdý ellerim
þimdi þiir dokuyor tenim
kurumuþ gül kokuyor caddelerim
kim taþladý þehrin lambalarýný
neden karanlýk her yer
sen diyorum gecenin kuytusuna
uzuyor harflerim
sen boyunca
dilimin neresinde kýsalýr gecelerim
her esmer tenliye
senin sesinle seslendim
adýný bir daha hiç söylemedim..
kýzýl güllerin
kýzýl þarabýn
mevsimiydi
kurumuþ yapraklarýn çýtýrtýsýnda
kaybolurken ayak sesin
bir fýrçanýn ucundan
sonbahar düþtü tuvale
sen kýzýla yürüdün
mevsimler deðiþti arkandan
þarabýn rengine bulandý
bir çift göz
yaðmur yaðmur baktýk birbirimize
ah esmeralda ah
þarap ve sen ikiz kardeþ gibiydiniz
kekremsi bir tat býraktýnýz ikinizde dilimde
þarabýn mevsimiydi býraktým
seni býrakamadým
parmak uçlarýmda tutuþuyor mýsralar
anýsý hala taptaze
kitabýn
þarabýn
aþkýn üstüne
yeminler etmiþtin
tekrar geleceðine
hala inanýyorum
gecenin alacasý düþerken saçlarýna
hiç ummadýðým bir anda
geleceksin
esmeralda
bekliyorum
Doðan BÝLGE Üstadýma Þiirime nefes olduðu için minnettarým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.