MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KIRIK DÖKÜK İKLİMLER
lemide

KIRIK DÖKÜK İKLİMLER





kapadý kirpiðini yýldýzlar
zülfünden ay döküldü pencereme

hýçkýrýk peydahlýyor gece
yakama iðneli aðzý bozuk birkaç aný
cürümsüz verasetim yaðmurda


yýrtýk bir resmin kaybolan parçasýyým
iniltili , kýrýk boþ veriþler
þiir taþýr gözpýnarlarým
yaðmur konaklarken omuzlarýmda
ýslanýyor içimin sokaklarý
sürgün düþerdi hasret
kaldýrýmlardaki ayak sesine

azat istiyor yüreðimdeki üzgün kýz
hükümsüz acýlarým tutuklanýrken ellerimde
utanýr mý ucu açýk sözcüklerim
yüzüme sürdüðün apansýz gece kalýntýsý
aðzýmda acýmýþ düþ uðultusu
içime siner mi bu gidiþin elvedasý

günahýna girdiðim azýcýk gülüþ
avuçlarýmda çýðlýksýz rüzgar
inerken gidiþin yol yol saçlarýmdan
nem çeker içimin duvarlarý
kavruldukça kalp ben sana dirilirim
kanat çýrpar düþlerim

gece kuþlarýnýn dudaklarýnda sakladýðý
mahremiyeti avuçlattýn ya bana
acý sürülüyor nefesime
yastýðýma nakýþ terk ettiðin göz yaþým
bilmecenin boþ kutucuklarý
gibi
aklýmda bulmaya çalýþtýðým ucu yanýk kelimeler
bir sokaðýn köþesinden sen kaybolurken
ne çok þiirime düþtün
yine yoksunum
camlarda yalpalayan yol þaþkýný damlalar
kývrýlýrken bakýþlarýmda
bugün de yalnýzlýðý karaladým duvarlarýma

“caným sýkkýn, gel” desem
gelir misin
döker misin göðsüme saçlarýný
avutur musun beni
karaltýsýz düþerim bastýðýn yerlere
ipsiz vedalar kuþanýr sözlerin
ayaklarým dövüyor kaldýrým taþlarýný
umutsuz dualar çatlarken dilimin ucunda
zihnimden kaçan aklý kaçýk cümleler
alev saçar yataðýma
tutunur bakýþlarým renk kaçkýný gözlerine
biliyor musun
kýrýk dökük isminin harflerini
içli bir besteyle düþürdün ya adýma
iþte bundan bu þehir hep ýslak

bakma diyorlar kapattým gözlerimi
alnýma vuruyordu düþ saatlerin
ayrýlýk neþrediyordu þafak

imlasýz düþüyordu kirli gülüþlü kadýnlar
her gece ismini bilmediðim sokak aralarýndan
terleri savrulur odamýn duvarlarýnda
yüzümdeki kýrýþýklýklarý sývazlardý bir iki aný kýpýrtýsý

parmak uçlarýmda intihara meyilli yaðmur damlasý
eski bir romanýn yýrtýk sayfalarý gibiyim
bu daðýnýklýðým ondan
sahipsiz þiirler týkanmýþ boðazýma
kaðýtlarýn beyazýný kirleten siyah noktalar
her damlada bir sevgili vururken
kýzýl düþüyor ayaklarýma yaðmur
içimin tekinsizliðinde sessiz bir haykýrýþ
duyuyor musun sevgili
þafak yine vurmuþ dilsiz serçeleri
avuçlarýma býraktýðýn kor kadar yanýyorum þimdi


Sessiz satýrlarýma nefesi ile hayat veren Nebiha Muradi Hocama sonsuz saygýlarýmý sunuyorum

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.