yanýk kokularýyla bitti pazar kuþçular son demlerinde iþportada gelecek dalgýnlýðý sessizlik istedim biraz gökyüzü bile sýkýcýydý aðaçlara sýðýndým gösteriþsiz caddelere samimi sokaklara kapý önlerinde kabullenilmiþ acýlar ezber sevinçler gördüm düðün salonlarýnda balkonum çocuk umarsýzlýklarýna aþina ama olsun hayat bu...
ara sokaklarda çay sohbetleri ikindide radyolu günlere benziyor bu pazarýn rengi alacalý bir tedirginlikle akýyor bulutlar sanki bütün ömürler yaþanmýþ sanki tek ben kalmýþým öðlen sonu aydýnlýðýna çaresiz özlemlerin sanki eylülün bir bana eli kolu baðlý semt otobüsleri boþ koltuklarýyla elinden oyuncaðý alýnmýþ çocuklar gibi içli edalý herkes kendi yalnýzlýðýna daha yakýn ben herkesinkine daha yakýným olsun sevmek bu...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.