bu kaçýncý dökülen kan
bu kaçýncý þehidimiz
her gecen gün biraz daha yanýyor ciðerlerimiz
bu nasýl bir davadýr ki can veriyor koç yiðitlerimiz
Yüreklerimiz sökülüyor sanki yerinden
savaþ desen savaþ deðil barýþ desen barýþ deðil
analarýmýzýn sinesi döndü yangýn yerine
közlendikçe közlenir bitmez bir sýzýda daðlanýr durur...
bu vatanýn evlatlarý düþman bellemiþ yurdunu
ekmeðini yediði suyunu içtiði ülkesine ihanet ediyor
birde utanmadan þerefsizce toprak istiyor
gaflet içinde hurafe bir masalýn düþmüþ peþine
kurþun sýkýyor kendi kardeþlerine
bir gün vatana ihanetin bedeli aðýr olacak kendine...
kör olmuþ gözleri görmüyor oynanan oyunu
tarihteki Türk düþmanlýðýnýn ezeli devamýdýr bu
bizi bize düþürmenin gayretinde bütün düþmanlar
destekçileri nden belli anlatýyor asýl gayeyi
düþman edip, vurduruyor kardeþine kardeþini…
oysa biz deðil miydik kurtuluþ savasýnda
ayný cephede kardeþlik içinde düþmana karþý çarpýþan
biz deðil miyiz kapý kapýya komþuluklar yapan
yeri geldiðinde ayný sofrada lokmamýzý paylaþan
biz deðil miyiz iþte ticarette bir birbirimize muhtaç olan
yeri geldiðinde birbirimize imdada koþan
neden þimdi bu dava bu isyan
neden olmuyoruz onuz omuza tek vücut vatan
beraberce el ele düþman çatlatan...
ey Kürt kardeþim unutma
Kürt Türk diye ayrý bir kavram yoktur bilesin
Kürt’te biziz Çerkez de Alevi de biziz Sünni de
Aç gözünü dön de bir bak gerçek tarihe
biz asýlar öncesizden özbeöz karesiz seninle
yok ki ayrýmýz gayrýmýz sen ne dersen de
bunca öfke bunca kin bunda kan dökmek ne diye
gün beraberlik günüdür bu cennet ülkemizde
son bulsun bu dökülen kanlar
kardeþçe yaþayalým artýk aðlamasýn analar babalar…
EMINE USTA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.