Gözlerine her baktýðýmda bir kurþun gibi yüreðime sapýyor. Üstüme karanlýklar bir deprem gibi çöküyor. Loþ ýþýklarda sensizlikten vucüdum çürüyor. Camlarýn ardýnda sana bakmak için bu yürek çýrpýnýyor. Aþýðým sana sensizlik bana büyük acýlar yaþatýyor. Nasýlda sensizlikten memleketim çöle dönüyür.
Gülmeyi, sevinmeyi unuttum sensizlikten. Üzülmeyim de kimler üzülsün bu hasretten. Zamansýz bir fýrtýna koptu içimden. Eskidim, tükendim, yýkýldým sensizlikten. Lakin ölmek istiyorum bu uçsuz bucaksýz sevgiden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet şen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.