MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

çığlık
Zele

çığlık





Oturmuþ yere adam
Dizlerinin üstünde
Dünyaya bakýyor ;
beyaz yonca çiçekleri
kýrmýzý kiremitli çatýlarý
gri gökyüzünün bir parçasýný görüyor
dünyayý görmüyor
kendi tek baþýna bir dünya adam


yaz bitince diðer renkler geliyorlar:
Gökyüzü soluk mavi, bir avuç mor yýldýz
Loþ kaldýrýmlarý yýkayan yaðmurlar
Solan ayný ülkeler deðil yanlýzca eski bir zaman
Yolculuða davet ediyor seni ;
Kuzeyin güneþ görmemiþ çam ormanlarý
Hareretle büyüyen kardelenler
Ve henüz ýþýk görmemiþ papatyalar
Uzaktan geçen yazlar için
Gizemli yazý kutsal topraklarýn teni

Yazmak bir pazar günü ki Tanrýlar dinlenmede
Bir sonbahar öðleden sonrasý yada
Yarým aðýzlý bir hikaye
Oysa kimsecikler yok ortada hatta kalemi tutan bile
Yanlýzca metalin kaðýdý örselediðini duyuyoruz :
ve bir karýnca ordusu hummalý bir uðraþta
tekil seriliyor masaya
Yemekler
Sadece bir top beyaz kaðýt kollektif


Zaman neki ?
kaðýt yiyorsan eðer
siliniyor aðýzlar
kapanýyor pencere
saymak için havayý
ve bir yansýma yükseliyor
karþý apartmanda bir gövde
bir «kimseden» sana
yüzüne karþý

bir kuzgun, sýcak buluyor gübreyi ve gülümsüyor
bir tavþan leþ kemiriyor
Ve þu domuz, çýðlýk çýðlýða baþka bir domuzu parçalýyor
Ve sürekli kusuyor ölmekte olan adam
Kuþlar yakerken zafer çýðlýklarýyla bir ormaný
Güçlü yangýn gecede kýrýlýyor önce
Kanun dýþý bir adam aþk sarhoþu ;
Ayaklarýnýn altýnda karýnca ölüleri


Diyordun ki :
Eðer gidersem uzaða giderim
Ve piþman olmam asla.
Odalar karmakarýþýk kelimelerle dolu : özlem, yüklem ve virgül
Diz üstü
Ve þakaklarýnda kaybolan manzaralar



deniz üzerinde görünmez bir güneþ,
güller
sazlýkta
zorlu bir rüzgar
demir gibi soðuklar
ve bir uçurumun kenarýna yuva yapýyor güvercinler
denizi görmek için olmalý

sessizce yalan söylüyorlar
Bir türkü vedanýn sonuna götürüyor seni ;
Sarar sarar dinlersin
Ne zaman öldü gülümseyen yüzler
Kadifeden kelimelerle çaðrýlanlar
þu korku ve fýsýltý deðirmeni gibiydik
Ezilmiþ sonsuzca hafýzasý çiçeðin
En iyisi susarak özlemek ama
Aniden ortalýkta beliriyor hýçkýrýklar



Aþýklarýn dili konuþmaktan hoþlanmaz, bazen dokunsalarda birbirlerine
Aslýnda hiç bir þey baðlayamaz bir insaný diðerine ; çünkü taþlar ne kadar pahalý olursa olsun, bir ipliktir onlarý tutan !
ve etin hazýrdýr kýrmaya zincirlerini hep
Karþýlaþmak veda sürecine hazýrlýk aþamaþýdýr
Ellerinin ucu sarýlýrken gözlerin uzaklaþmaya baþlar ordan çünkü
Göz etmek, kayýp bir bakýþtýr artýk
Sevme duraðý : baska bir yolcu gelene kadardýr
Çünkü doðmak, ölmeye baþlamaktýr

Kalýn ipek hardal sarýsý altýn ve mineral bir þafak
Acele þeyler söylüyorlar
Bir çizgi, bir karakter, kusursuz kanatlarý
dorsal ve korku, çeker içine her þeyi
katlamadan, kesmeden :
karþýki evde düðün, sizin evde cenaze
böyle gelir-gider dünya !

bir seyler uyanýyor benden
bir çöl tepeleriyle dýþarda
bað bozumu baþladý
Unutkanlýk bir nefeste
Çocuklarýn kaydýraçlarý
Akasyalara kadar
Aniden ovalar silinir birden

Elleriyle geçerken kadýn istemsiz dökülür yanaklarýn
Seslerine kanatlarýnýn
Albatros tuzlu ipekten terli elbiseler örüyor
Saplantý ki akþam noktasýna ihtirasýn
Dallarý týraþ ederken köpüðü rüzgarýn
Çiy kýrlangýçlar gibi kurtlarýn dudaklarý mayhoþ ;
Kýþ




Sokaktan politik sýðýnma talep etmek gerekli
Evlerin tersine
Kýraðý üzerimde




Alevi bir cümlenin yada gölgesi suda
Mavi yada kahverengi renk deðiþtirebilmede
Arzuyla uyanýyor gözlerimiz
Gizimli biri þaþýrttýyorsada yeniden
Acýyla yumuluyor gözlerimiz


Posta görevlisinin karýsýnýn fýrtýnada gözleri
Ve postacýnýn yorgun omuzlarý kendisinden önce giriyor eve
Kadýnýn gözleri harman yeri buðday ve mýsýr
Ev soðuk, üþüyor
Çünkü arzu diktasýný tanýmýyor henüz adam


Bütün merdivenlerden indikten sonra
Karanlýk bodrumdan yüz metre daha aþaðýda
Kör, saðýr yeniden ve ham kelimelerle
Eðiliyorum sessizliðine bir hasat yerinin



Karaaðaçlar kahkaha ile gülmede
Gözleri mumlu hastalar,
güneþte oturuyor.
Adam olmanýn derecesi
Taþlarýn üzerine tuz koyabilmekte



Manzara bir yanýt, yada bir buluþma
Örtüþen sesler
yürümede
sinek ve eþekarýsýyla beraber (uzun fil kadar bacaklarý) Ve aniden yeni bir renk.



Kalbini düþünmeye mani olamýyorsun ki
Baþka birinin göðsünde
ihanet ettiðin zonklayan bir hafýza
yanlýzca onu duyuyor
sakinliðinde sessiz mahallelerin


Neyse ki, aþk doðal bir afet
Parmaðýn sýcaklýðý kýlýn üzerinde
Rengin baþka bir numarasý
Çok güzel ve çok sessiz olmak
Rakkas kýrýyor dizlerini
Dogrulmak yeniden mümkün olsun diye



Toprak kokmaya baþlayýnca
Ve ölüm ulaþýr çok yakýnda
Mükemmel havalar ve acýlar
Ayný akýþkanlýkta

Asla
Hiç bir savaþçý
esir alýnýr deðil
yanlýzca gevþersin yorgunlukta
yada kamaþýr gözlerin parýltýyý tekrar inþaa etmek için




belleðimde sesler var
asla duyamadýðým
çýðlýk yoðunluðunda
deliyor geçmiþini tarihin













Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.