ORDA BİR YAR VAR UZAKTA....

Zamansýz çalar gönül kapýn.
Aralarsýn içeri bir düþ girer.
Almak istemezsin gönlün razý olmaz.
Alýrsýn kader razý olmaz.
Þaþýrýr kalýrsýn iki arada bir derede bocalar durursun.

O düþ gönül kapýndan girince,
Selam verir usulca ve bahçendeki en nazenin gülü derer.
Sen vermek istemezsin ama güllerin uzanan ele meyleder.
Ýþte o zaman iki gönül bir olur.
Düþler ve güller kaynaþýr karýþýr.
Kýyamete kadar o düþ o bahçede o güllerin arasýnda kalýr.
Bazen yorulur, bazen kýrýlýr, bazen darýlýr ama o bahçeye girmiþtir bir kere,
ölünceye kadar orda kalýr.

Ve þiirlere yazýlýr sevdalar satýr, satýr sen olursun.
Harflerde özlemin, noktada virgülde bakýþlarýn vardýr.
Kaðýt sen kokar, seni anlatýr heceler.
Umutsuzluða umut gibi gelirsin.
Karanlýða aydýnlýk ciðerlerime dolan nefes olursun.
Acýlarým diner seninle,
Baþýmý koyduðum yastýk gibi uyutursun her gece.
Yorganým gibi ýsýtýp yýldýz, yýldýz yaðarsýn geceme.
Var olduðunu bilmek yeter bu yüreðime.
Hani bir þarký vardýr ya:
((Orda bir köy var uzakta görme sekte, gitme sekte, gelme sekte o köy bizim köyümüzdür))

ORDA BÝR YAR VAR UZAKTA GELMESEDE,
GÖRMESEMDE, BÝLMESEDE, KONUÞAMASAKTA,
GÖRÜÞMESEKTE, O YAR BENÝM YÂRÝMDÝR.
BEN ONUN YERÝNE YANARIM,
ACILARINIDA ÇEKERÝM.
GÖNLÜME BÝR DERT EDER BÝN DERMANA DEÐÝÞMEMDE....
AMA O YAR BENÝM YARÝMDÝR…..

Sosyal Medyada Paylaşın: