küçük bir ayrýntýdan fýrlayýp yumruðunu çakýnca hakikat birden devriliverir düþlerinle ördüðün barikat ...devrilirsin
ele uyup / el gibi durunca tuttuðun el omuzlarýna gri bir akþam çöker uðultular içinde kaybolur o bildik sesler ve silinir yavaþ yavaþ tüm tanýdýk yüzler...
-var sayýlmadýðýn kadar yoksundur ya- ...kaybolursun
susturamazsýn içinde aðlayan gamlý baykuþu kandýramazsýn akrebe küsmüþ yelkovaný ve kirpiðine asýlýnca kuzeyden esen bir yel çayýnýn son yudumunu boðazýna dizer...
-gururundur elleri iki yana düþmüþ yalnýzlýðýný yerden kaldýrýp götüren omuzlarýnda dünya gidersin peþlerinden-
koca bir nokta yuvarlanýr boþluða koparak / yüreðindeki ünlemden
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşen Destanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.