Bazen çeker gidersin kendinden bomboþ sokaklarda duyulur sessiz ayak seslerin çýplak baþtýðýn yerler ateþlenir ve hissetmez etin yanýklarý
Siyah beyaz taþlarda belli belirsiz gölgen Kumdan silinirdi yürüdüðün sudan izler her gün oluyor nasýlsa dün dimaðýnda az tatlý az ekþi tadý varsa ve resmoluyorsa albumünde þöyle veya böyle iþte orada anýlarýn yaþadýðý zamanlardýr ta ki silinene kadar
Bazen dalarým içimin þeytan üçgenine hercai sarmaþýklar bir yanda bir yanda kocaman bir el kimi yaþamak derdinde kimi neylese avuçlanýp kurutulmaya mahkum
Sýr dolu gözler düþer yurdundan bir damlada tutunan kirpik uçlarý bir kelama koparýrlar iplerini
Þöyle bir karýþtýrdým senelerin izlerini hep ayný yol yordam her güne yeni fenerler yakmýþým adý umut sevgi hoþgörü adý insan olmakmýþ