Güneþin bir parça suda yansýmasý kadar yürek
Bir parça aksedince gökkuþaðý kurulur renk renk
Menekþe açar sunar kendindekini en arý haliyle
Bir selama yerlere eðilir dudak refakatçisi dil
Bilmem ki neden burkulur kulak
Hayat sevgi katarýnda yol alýr perdeleri bir aralasak
Bakýþlar süzülür her damlasýnda yaðmurun
Yýkanan fesat salyasýný döker topraða
Yeþerdikçe nefesi nefsin bin bir çeþittir mezesi ömrün
Deðeri ederin kadar olan dünyan seçen sen
Ýsyanlarla besledikçe mayaný her yeni günün isyaný çalar kapýný
Kýr çiçekleri beklerken kaktüsler açar masanda kendince
Kendimce bakýþlarým dökülmeden topraða kefene sarmalý nefreti
Taþ duvarlarýný okþadýðým yalnýzlýk nasýl yeþerir istese akýl denen fukara
Sýcaðýný istediðim kýþ üþümeden beynin örtülür mü bedenin
Yanmadan yüreðin çeker mi bade caným zoraki içmedik mi kýzýlcýk þerbetini
Kulaðýna çalýnmadan minare sesleri titremezse içinin ilahi yaný
Duysan ne duymasan ne dünyayý anlam alýp baþýný uçmuþsa…