bazen susar
zifiri karanlýklar düþer cehennem meydanýna
her can yaþar
sinesi kara bir çukur besler
dolmak bilemeyen nefsin açlýðý
iki cihan bir araya gelse doðrusu kendi aklý
insan türlü türlü
üzerinde kire bakmaz göz perdeden saklýysa
ýþýk saçar elin karasý
tek nur cemalidir ya
aklýn oyunu oynanan
bir benlik sofrasý
bir ego tabaðý güneþini olduran
vazgeçtim kelamý renklendirmekten
olsun bakalým siyah beyaz
alan taþýsýn baþýnda aný niyetine
iþine gelmeyen yýrtsýn
ki binlerce yýldýr söz dillenir
ben ne alýrým fena yanýný hayatýn
ne sürerim urbama yama diye
dön ey güneþin aydýnlýk yaný
týpký güne bakanlar gibi
varsa çamuru eteklerimde
kör gözlerime sok
amenna ellerim kirliyse
yýkarým kabul olucak dualarla beþ vakit kanayan yüreðimi....