DİCLE TÜRKÜSÜ

Kýnalý kuþlarýn kanatlarýnda gönderdim
Ýðde kokularýný.
Sularýna serpiþtirdim sevda þarkýlarýný
Dicle’nin.
Getirsin diye sana
Nerdesin…?

Bir bilsen…
Meltemlere asarým mýsralarýmý
Heceler yýllardýr yalnýz sen kokar
Gecelerim sen
Acýlarým sen tüter,
Sancýlarým sen…
Rüyalarý yýldýzlarla paylaþýrým
Umutlarýma adres ederim
Bakîr sabahlarý.
Dalgalarý, yalnýzlýðýma katýk
Okyanuslar kadar büyür gecelerim
Issýz adalar gibi kalýrým
Gemilerim batýk
Nerdesin…?

Simdi hüznüm,
Duvarlarýmda cendere.
Baþýmý yastýða koyunca,
Ýçimde bir çocuk koþar durmadan
Dicle boyunca
Býkmadan yorulmadan
Senin olduðun yere.
Nerdesin…?

Yüreðime,
Yalnýzlýðýn sesiyle çizilir hayalin
Sensizliðin paslý çivisiyle
Kanar yaralar
Kraterler misali…
Etrafýmda daðlar var,
Hazar kadar, Artos kadar,
Ufuklarým dar…
Nerdesin…?
Nerdesin..?

Sosyal Medyada Paylaşın: